Menu
Menu
Menu
De bijen van stadsimkerij Bijmegen vliegen door de hele binnenstad van Nijmegen. Vanaf het dak van het stadhuis en het honigcomplex halen de Nijmeegse bijen honing uit stadsparken, balkons, bomen en struiken. Door de diversiteit aan bloemen die de bijen bezoeken krijgt de Nijmeegse stadshoning een heerlijke volle en bloemige smaak.
Nijmeegse stadshoning zit vol nutriënten zoals mineralen, vitaminen en bacterieremmers. Eten van lokale honing is erg goed tegen hooikoorts. Het bevat residuen van stuifmeel van bloemen uit de streek. Door deze honing regelmatig te consumeren bouwt het lichaam een resistentie op waardoor de klachten van hooikoorts geleidelijk verminderen en uiteindelijk helemaal weg zijn! Producten van bijen worden veel gebruikt in de oosterse medische wereld en worden nu ook steeds meer in het westen toegepast.
Honing is één van de oudste zoetstoffen ter wereld. In dit artikel lees je welk soort honing een gunstig effect heeft op je darmen, huid en bloedsomloop. Je leest ook welke honingsoort je het beste kunt vermijden.
Honing wordt door bijen geproduceerd met behulp van nectar. De nectar wordt door de (werk)bij uit bloemen en planten gehaald en in de honingmaag opgeslagen. Een deel van de honing is voor eigen consumptie. De rest wordt uitgebraakt en door jonge werkbijen van enzymen voorzien.
De enzymen scheiden de van nature aanwezige sacharose in vruchtsuiker en druivensuiker uit. Dit maakt dat de honing voor ons makkelijk verteerbaar is. Door de bewerkingswijze van de bijen verandert de nectar na een paar dagen in honing. In de bijenkast wordt de honing door de bijen in de cellen van de honingraat gestopt. De bijen verzegelen de raat vervolgens met een waslaagje, dat voor een natuurlijke manier van bewaren zorgt.
De imker verwijdert voorzichtig de bijen van de raat. Met een speciale vork verwijdert de bijenhouder het waslaagje. De volle honingraten gaan in een centrifuge, waardoor de honing uit de raat wordt geslingerd.
Vervolgens blijft de honing drie tot vijf dagen in een afgesloten container, zodat wasresten, stuifmeeldeeltjes en andere stoffen boven komen drijven. De honing wordt gezeefd en de potten worden gevuld.
In Nederland wordt er van mei tot september honing geproduceerd. Als bijen de juiste voeding krijgen en het weer goed is, kunnen imkers honing oogsten in het voorjaar, de zomer en de herfst. Een bijenvolk kan wel 30 tot 40 kilo honing per jaar opbrengen. De bijenvolkeren wonen permanent in de kast. In de winter leven zij van de voorraad honing die achter is gebleven.
Om voordeel te halen uit alle gezonde eigenschappen van honing, gaan we uit van de ruwe (biologische) vorm. Dit betekent dat honing niet is bewerkt en dat de imker geen bestrijdings- of conserveringsmiddelen heeft gebruikt.
In Nederland wordt deze wijze gecontroleerd. De honing is vaak hard (gekristalliseerd) door de aanwezige stuifmeelkorrels en is dus niet vloeibaar. Acaciahoning is als vloeibare variant een uitzondering.
Het is in Nederland verplicht om op het etiket te vermelden waar de honing vandaan komt. Honing uit het Verre Oosten is veelal bewerkt en ongecontroleerd, en bevat vaak conserveringsmiddelen. De gezonde stoffen van honing zijn eruit gehaald, waardoor het alleen nog als zoetstof dient. Deze soort honing is moeilijker verteerbaar en is dus niet geschikt tijdens een dieet.
Naast het feit dat honing goede stoffen als sporenelementen, enzymen, mineralen, vitaminen en aminozuren bevat, biedt het ook de volgende gezondheidsvoordelen:
